54 بار در 54 سال دور خورشید چرخیدم

به قلم دامنه

به نام خدا. نمی دانم کدام دانشمند بوده که وقتی از او پرسیدند عمر یعنی چه؟ گفته یعنی مقدار گردش انسان به دور خورشید.

حالا من هم، دوم فروردین 1396 که فردا از راه می رسد، 54 ساله می شوم؛ یعنی 54 سال خدای مهربان تا الآن به من داده که دور خورشید بگردم و قلبم با قبله بتپد تا در قبیلۀ بی تبعیض و بی ظلم و ستم خدا قدم زنم و قلم. بگذرم و با مرحوم قیصر امین پور بسُرایم:

ما هیچ نیستیم، جز سایه ای ز خویش

آیینِ آینه، خود را ندیدن است

بی درد و بی غم است، چیدن رسیده را

خامیم و دردِ ما، از کال چیدن است

خدا را شاکرم و سپاس می گذارم که به من فرصتی این گونه 54 ساله داده تا شاید بتوانم بندگی کنم و معاد و معاش و معاذ هر سه را درک کنم و درون و بیرون خودم را آبادتر نمایم. از اَعلاترین آرزوهایم همیشه این بوده و هست که امامِ زمانِ زمانۀ خویش را بشناسم تا در جاهلیت نمیرم.

اینان عارف، عاصم، عادل و خانوادۀ من اند. تهران است و جماران. اتاق امام خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی که سال 1383 آنها را به زیارت یادمان متبرّک امام اُمت، بردم تا پیمان با امام نگُلسند و نگُسلم. عکسی انداختم تا خاطر بماند که مؤمن، امام می خواهد. بگذرم.

همیشه درونم مشتعل از این شور است که دامنه خوانان شریف در سلامت باشند و در عزت و عفّت و معرفت و حرکت و برکت و معنویت؛ تا هم روح و هم جسم، به این نعمت ها متوازان گردد. خدا نگه دار.

(دامنه دارابکلا)